Dweilen terwijl niemand weet dat de kraan open staat.
Daar zijn mijn klanten heel goed is.
Want:

• Ach, dat doe ik wel even, zo gebeurd. Ooooh… Hij blijft maar lopen… Nou dan blijf ik toch nog even dweilen…
  Ach, iemand moet het toch doen… en x, y en z hebben het toch al zo druk, dus ik doe het wel… ach ja… en leuke activiteit a, b, en c zeg ik gewoon een keertje af.
• Ach, lekt-ie nog steeds? Ik wring de dweil wel even uit, dan kan-ie meer water opnemen! Jeetje, die kraan blijft maar druppelen. Nog een doekje…. misschien nog wat vaker dweilen… Help, heeft iemand een emmer???

Ze blijven dweilen.
Totdat ze zelf zijn uitgewrongen. Totdat ze niets meer kunnen opnemen. Totdat het water hen tot boven de lippen is gestegen.
“Even” is chronisch geworden.

En ALS ze dan toch heel voorzichtig HELP roepen, of heel hard, omdat hun zelfbeheersing op is, is hun omgeving verbaasd. Hoezo?? Lekt er dan een kraan??? Ik zie daar niets van!!!

Of de dweiler krijgt een verbolgen reactie op zijn of haar toch al volle bordje: sorry hoor, maar ik heb het nu heel druk, veel aan mijn hoofd, of gewoon geen zin. En trouwens: jij doet het toch prima?

Of die persoon is zelf heel druk met dweilen bij een andere kraan…

En gelukkig komt er ook wel eens iemand helpen.

De enige die écht iets kan doen aan de situatie, ben je zelf:

• Stap even uit je ‘ik-kan-het-zelf’-modus en roep hulp in om de lekkende kraan te repareren.
• Ook jij hebt grenzen: onderzoek waar ze liggen en leer erbij stil te staan. Als je niet weet waar ze liggen, gaan mensen er een volgende keer weer overheen.
• Het is jouw natuurlijke neiging om goed voor anderen te zorgen en daarbij jezelf te vergeten. Gun jezelf goede zelfzorg. Het is fijn als anderen voor jou zorgen, maar er zijn situaties (zoals een acute crisis) waarin dat heel moeilijk is.

Als het in jouw natuur zit om snel ‘even’ die dweil te pakken, bestaat het gevaar dat ‘even’ chronisch wordt.
Je bent alleen nog maar aan het dweilen, en niemand die het in de gaten heeft…

Wil je structureel beter leren omgaan met dit soort situaties? Misschien zijn mijn retraites in Limburg of de Franse Lot iets voor jou. De eerstkomende is in Schinnen, van 5 t/m 9 mei 2025. Een midweek vol zelfzorg, rust en natuur. Even uit de ratrace. Lang genoeg om nieuwe gewoontes te ontdekken en op te starten. Met tijd om te genieten van de mooie omgeving. Stuur een berichtje voor de brochure of een afspraak.
Er is nog beperkt plaats.